Wiersz w języku polskim jest sposobem organizacji tekstu, który polega na powtarzaniu się w nim odcinków o takich samych właściwościach strukturalnych. Jest to wypowiedź, w której w bardzo charakterystyczny sposób pojawiają się podobne właściwości strukturalne organizujące treść. Dlatego często mówi się, że wiersz jako wypowiedź posługuje się mową wiązaną.

Wiersz posiada specyficzne cechy takie jak: jak ilość sylab, wersów, strof, poza które poeta nie wychodzi w przeciwieństwie do prozy. Dodajmy do tego jeszcze swoistą rytmikę i rymy.

Dział nauki zwany teorią literacką, poetyką zajmuje się wyjaśnianiem zasad konstruowania pieśni, hymnów, ody, sonetów.

W związku z budową wiersz dzielimy na:

1. stroficzny – posiadający podział na części o charakterystycznej budowie;
2. stychiczny (ciągły) – bez podziału na strofy;
3. toniczny;
4. biały – bez rymów;
5. sylabiczny;
6. sylabotoniczny
7. wolny.