Zegar

łac. Horologium, dop. łac. Horologii, ozn. Hor

Mały gwiazdozbiór nieba południowego, w Polsce niewidoczny. Oznakowany w 1751 roku przez Nicolasa Louisa de Lacaille.Położony jest poniżej Erydanu, w sąsiedztwie jego najjaśniejszej gwiazdy Archernar. Liczba gwiazd widocznych gołym okiem: ok. 20, zajmowany obszar: 249 stopni kw., najjaśniejsze gwiazdy: 4 wielkość gwiazdowa.

Sąsiadującymi gwiazdozbiorami Zegara są: Erydan, Sieć, Złota Ryba, Rylec i Wąż Morski.

Mało wyraźny gwiazdozbiór nieba południowego oznaczony przez Nicolasa Louisa de Lacaille w 1751 roku, nie zawiera gwiazd o jasności większej niż 3m. Tradycja łączenia gwiazd w symboliczne kształty sięga nie pamiętnych czasów starożytnych, najstarsze wzmianki na ten temat pochodzą z ok 4000 roku p.n.e. Konstelacja Lacailla jest wyobrażeniem zegara z wahadłem. Zegar położony jest poniżej Erydanu. W naszych szerokościach geograficznych pozostaje w całości niewidoczny. Zegar to również urządzenie służące do pomiaru czasu. Zegary wykorzystują do wskazań tarczę i wskazówki albo np. symbole faz księżyca. Zegary stosowane są do mierzenia oraz określania czasu w rożnych celach, w nawigacji i w żeglarstwie, jako włącznik i wyłącznik, a w astronomii jako zegar astronomiczny. Włączenie oraz wyłączenie takiego zegara związane jest ze wschodem i zachodem słońca, dla precyzyjniejszych ustawień włączeń i wyłączeń zegara, pracującego w miejscach o różnych współrzędnych geograficznych, istnieje możliwość ustawienia danej szerokości i długości geograficznej. Jak wiadomo w zegarach powszechnego użytku wskazania obejmują najczęściej godziny, minuty oraz sekundy. Inna odmianą zegara jest zegar słoneczny określający czas w godzinach na podstawie pozycji słońca, poprzez wskazanie cienia rzucanego przez nieruchomy wskaźnik na powierzchnię z podziałką godzinową, która powinna znajdować się na ziemi, ścianie, budowli lub postumencie. Tego typu zegary używane były głównie w starożytności.