stała kosmologiczna

Oznaczana jako (duże lambda). Standardowo interpretowana jako energia próżni. Używa się często terminu ciemna energia. Ze względu na złamany silny warunek energetyczny dodatnia stała kosmologiczna pełni rolę antygrawitacji (w efektywnym tensorze energii-pędu jest źródłem ujemnego ciśnienia).

Wprowadził ją w 1916 r. Albert Einstein do swoich równań pola grawitacyjnego, aby osiągnąć Wszechświat statyczny. Oznaczył ją symbolem (małe lambda) i początkowo nazwał stała uniwersalną a później stałą kosmologiczną. Gdy obserwacje Edwina Hubble'a w 1929 r. pokazały ucieczkę galaktyk, Einstein określił stałą kosmologiczną jako "największą pomyłką swojego życia".

Powróciła do łask w 1998, gdy z obserwacji supernowych wyciągnięto wnioski, że Wszechświat przyspiesza swoje rozszerzanie (Perlmuter, 1998).

Zobacz także

Trójkąt
łac. Triangulum, dop. łac. Trianguli, oznaczenie skrótowe: Tri Mały gwiazdozbiór nieba południowego, w Polsce gwiazdozbiór nieba jesiennego. Liczba gwiazd widocznych gołym okiem: ok. 15, zajmowany...
błysk gamma
zob. rozbłysk gamma
Sycorax
Księżyc Urana. Odkrywca: Nicholson i in. (1997). Wielka półoś orbity 12,2 mln km, promień 80 km. Sycorax jest postacią w "Burzy" Szekspira, synem Calibana.
Wzór na energię kinetyczną
Energia kinetyczna to energia danego ciała powiązanego z jego ruchem. Aby wprawić ciało w ruch, trzeba wykonać pracę, która się równa jego energii kinetycznej, zaraz po zakończeniu nadawania mu...
Liczba Grahama
Liczba Grahama to największa liczba, która jak dotąd znalazła praktyczne zastosowanie w matematyce. Zapis wartości liczby Grahama jest kłopotliwy, ponieważ...

Czytaj w Money.pl

Sprawdź pojęcie

Nauka - informacje