Orion

łac. Orion, dop. łac. Orionis, oznaczenie skrótowe: Ori
Gwiazdozbiór nieba północnego, złożony z wielu jasnych gwiazd, położony w pasie Drogi Mlecznej, przebiega przez niego równik niebieski. W Polsce gwiazdozbiór nieba zimowego, widzialny od października do marca. Liczba gwiazd widocznych gołym okiem: ok. 120, zajmowany obszar: 594 stopnie kw., najjaśniejsze gwiazdy: alfa - Betelgeza (0,50 mag), beta - Rigel (0,12 mag), gamma - Bellatrix (1,64 mag).
Nazwa Orion pochodzi z mitu o sławnym myśliwym, synu Posejdona i Euriale (córki Minosa - króla Krety). Wobec jego zamiaru wytępienia wszystkich zwierząt na Ziemi, na prośbę Artemidy (opiekunki zwierząt i przyrody), Gaja spowodowała śmierć myśliwego przez ukąszenie skorpiona.
W gwiazdozbiorze Oriona występuje charakterystyczny układ 3 jasnych gwiazd (Alnitak [2,05 mag], Alnilam [1,70 mag] i Mintaka [2,23 mag]) o nazwie: Pas Oriona. Jego stara polska nazwa - Kosiarze - wywodzi się z faktu, iż gwiazdy te są dobrze widoczne latem przed wschodem Słońca. W kierunku Oriona znajduje się jedno z ramion spiralnych Galaktyki (Ramię Oriona), dlatego występuje tu dużo jasnych gwiazd i mgławic (Koński Łeb, Wielka Mgławica w Orionie) oraz obszary intensywnego powstawania gwiazd.