Księżyc Urana, szesnasty wg kolejności rosnącej od planety. Odkrywca: W. Herschel (1787). Wielka półoś orbity 583.420 km, okres orbitalny 13,463 dni, promień 761 km, masa 3,03e21 kg. Oberon jest królem, mężem Tytanii w "Śnie nocy letniej" Szekspira.
Założone przez Jana Śniadeckiego w 1792 r. Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zaraz po założeniu Obserwatorium zyskało sławę dzięki podjęciu najbardziej wtedy aktualnych zagadnień: pomiarów pozycji planet, planetoid i komet,...
Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Poznańskiego (od 1955 r. Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza), formalnie powstało wraz z powołaniem do życia Uniwersytetu w Poznaniu w 1919 r. Jednak Kazimierz Graff, zaproszony do Poznania, nie przyjął...
Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Mikołaja Kopernika zlokalizowane w miejscowości Piwnice, ok. 12 km na północny-zachód od Torunia. Powstało w 1949 r. założone przez astronomów Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, których wydarzenia...
Budowa Obserwatorium trwała od 1820 do 1825 r. a oficjalna inauguracja nastąpiła w 1826 r. Budową i organizacją Obserwatorium kierował Franciszek Armiński, od 1816 r. profesor Astronomii na utworzonym wtedy Uniwersytecie Warszawskim. Obserwatorium...
Najstarsze Polskie Obserwatorium Astronomiczne założone w 1753 r przez Tomasza Żebrowskiego związane z takimi wielkimi nazwiskami kultury i astronomami polskiej jak Marcin Poczobut i Jan Śniadecki. Po Powstaniu Listopadowym rząd carski zamknął...
Pop Iwan, szczyt w Karpatach Wschodnich, 2020 m n.p.m. Obserwatorium Astronomiczno-Meteorologiczne. Część astronomiczną uruchomiono w lipcu 1938 r. Organizowało ją Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego. Główne wyposażenie...
Suhora, szczyt w Gorcach, ok. 60 km na południowy - wschód od Krakowa. Wysokość 1000 m npm. Idea budowy Obserwatorium Astronomicznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie powstała w 1983 r. W lipcu 1986 r. położono kamień węgielny, a w...
Zamiejska stacja obserwacyjna Obserwatorium Krakowskiego założona z inicjatywy Tadeusza Banachiewicza w roku 1922. Istniała do 1944 r. (zniszczona przez okupantów). W zamyśle inicjatora miała to być stacja obserwacyjna stanowiąca zalążek...
Prywatne obserwatorium założone około 1880 r. przez Wuczychowskiego, właściciela majątku Białków, ok. 70 km na płn.-zach. od Wrocławia. Od 1932 r. własność Uniwersytetu Wrocławskiego. Filia Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu...
Początkowo planowane jako "stacje szerokościowa" Obserwatorium Poznańskiego rozrosło się do samodzielnej placówki pod nazwą Obserwatorium Astrometrycznego Polskiej Akademii Nauk, nastawionej głównie na badanie dynamiki ruchu Ziemi. Czynne od 1958 r.
Zamiejska stacja obserwacyjna Obserwatorium Warszawskiego założona w 1948/49 r. Położona jest koło Otwocka, około 35 km na płn.-wsch. od Warszawy. Głównym instrumentem jest teleskop paraboliczny Zeissa o średnicy 60 cm z fotometrem...
Także: Ophelia Księżyc Urana, drugi wg kolejności rosnącej od planety. Odkryty w 1986 roku przez VOYAGERA 2. Wielka półoś orbity 53.764 km, okres orbitalny 0,376 dnia, promień 16 km. Ofelia jest córką Poloniusa w "Hamlecie" Szekspira.
łac. Octans, dop. łac. Octantis, ozn. Oct Niewielki gwiazdozbiór nieba pd., w Polsce niewidoczny. Liczba gwiazd widocznych gołym okiem: ok. 35, zajmowany obszar: 291 stopni kw., najjaśniejsze gwiazdy: 4 wielkość gwiazdowa. W Oktancie znajduje się...
28.04.1900 - 5.11.1992 Astronom holenderski związany z Uniwersytetem w Leidzie od 1924 do 1992 r. Studia astronomiczne odbył w Groningen, gdzie pod kierunkiem Jacobusa C. Kapteyna zajmował się dynamiką gwiazdową. Analizując ruchy odległych gwiazd...
łac. Orion, dop. łac. Orionis, oznaczenie skrótowe: Ori
Gwiazdozbiór nieba północnego, złożony z wielu jasnych gwiazd, położony w pasie Drogi Mlecznej, przebiega przez niego równik niebieski. W Polsce gwiazdozbiór nieba zimowego, widzialny...
1.01.1900 - 17.08.1973 Astronom krakowski. Wychowanek UJ. Od 1920 r. pracownik Obserwatorium Astronomicznego, po skończeniu studiów w 1923 r. został pierwszym astronomem w Obserwatorium na Łysinie. Tam 3 kwietnia 1925 r. odkrył kometę (1925 I,...
łac. Aquila, dop. łac. Aquilae, oznaczenie skrótowe: Aql
Gwiazdozbiór leżący na równiku niebieskim i w pasie Drogi Mlecznej. W Polsce gwiazdozbiór nieba letniego, widzialny od czerwca do grudnia na wieczornym niebie. Liczba gwiazd...
łac. Ara, dop. łac. Arae, ozn. Ara Niewielki gwiazdozbiór nieba pd., w Polsce niewidoczny. Liczba gwiazd widocznych gołym okiem: ok. 30, zajmowany obszar: 237 stopni kw., najjaśniejsze gwiazdy: 3 wielkość gwiazdowa.
Placówka posiadająca budynki i instrumenty przeznaczone do prowadzenia obserwacji i badań astronomicznych. Wyposażenie obserwatorium astronomicznego może być bardzo różne, w zależności od prowadzonego rodzaju badań (np. teleskopy optyczne,...
Obszar przestrzeni międzygwiazdowej w galaktykach, w których występuje neutralny wodór
Obszar przestrzeni międzygwiazdowej (najczęściej wokół gorących gwiazd), w której występuje zjonizowany wodór.
Odległość od środka soczewki lub lustra do ogniska (w przypadku teleskopu do ogniska pierwotnego teleskopu). Odległość ogniskowa określonego systemu optycznego definiuje jego powiększenie.
Obraz powstały w ogniskowej jest najmniejszą możliwą...
także: przerwy Kirkwooda Obszar w pasie planetoid do 3,5 AU, w którym występuje ich niewiele. Jest to skutek rezonansów z Jowiszem.
Fragment nieba koło gromady kulistej NGC 6522, w którym występuje bardzo wiele gwiazd. Tak duża liczba obserwowanych gwiazd wyniki z niewielkiej ilości materii międzygwiazdowej w tym obszarze, co umożliwia obserwację odległych obiektów.
Planeta jest w opozycji jeśli Ziemia, Słońce i dana planeta leżą na jednej linii widzenia i planeta znajduje się po tej samej stronie Słońca co Ziemia.
Tor ruchu ciała w przestrzeni.
Orbita, na której ciało znajduje się stale nad tym samym punktem na powierzchni Ziemi. Inaczej: taka orbita, na której okres obiegu satelity wokół Ziemi jest równy okresowi obrotu Ziemi wokół osi. Nad równikiem orbita geostacjonarna znaduje się na...
Teoretyczna orbita keplerowska, która jest styczna do rzeczywistej orbity ciała, taka, że prędkość na orbicie oskulacyjnej jest równa prędkości ciała w punkcie styczności.