Kozieł, Karol

28.04.1910 - 3.06.1996
Astronom krakowski, specjalista "mechaniki nieba" i rachunku krakowianowego. Urodzony na Zaolziu, edukację podstawową i średnią zdobył w Cieszynie, a na Uniwersytecie Jagiellońskim studiował w latach 1928-1932. Uzyskał 2 dyplomy: magistra matematyki i magistra astronomii w 1932 r. Jako nauczyciel gimnazjalny w Cieszynie (od 1933 r.) kontynuuje pracę badawczą dotyczącą wyznaczania orbit pod kierunkiem prof. Tadeusza Banachiewicza i uzyskuje doktorat w dniu 29 sierpnia 1939 r. W latach wojny w Krakowie dalej prowadzi rachunki orbit ciał niebieskich, obserwacje zakryć gwiazd przez Księżyc, obserwacje wizualne gwiazd zaćmieniowych. Habilitacja w grudniu 1945 r. na podstawie pracy o libracji Księżyca opartej na wcześniejszych obserwacjach dorpackich Hartwiga. Profesor nadzwyczajny w 1954 r., zwyczajny w 1961 r. Libracja Księżyca była głównym przedmiotem jego badań i w tej dziedzinie odnosił największe sukcesy międzynarodowe. Był przewodniczącym Komisji 17 MUA "Ruchu i Figury Księżyca". W Uniwersytecie Jagiellońskim pełnił funkcję prorektora w latach 1959-1965, od 1955 do 1974 r. był kierownikiem Katedry Astronomii (później Astronomii Teoretycznej i Geofizyki Teoretycznej) UJ oraz w latach 1970-1974 dyrektorem Obserwatorium Astronomicznego UJ.