godzina

1) Jednostka czasu równa 1/24 doby = 60 minut = 3600 sekund. Oznaczenie skrótowe: h, godz.

2) Jednostka miary kątowej równa 1/24 kąta pełnego = 15 stopni = 60 minut kątowych. Oznaczenie skrótowe: '

Godzina nie jest zaliczana do układu SI, ale mimo to jest przez niego uznawana.

Wyróżnia się wiele metod liczenia godzin. W starożytności i średniowieczu pomiar godzin zaczynał się wraz ze wschodem słońca. Świt sygnalizował początek pierwszej godziny, z kolei zachód oznaczał zakończenie dwunastej godziny. Długość godzin uwarunkowany był porami roku. Inaczej liczono czas we Włoszech, gdzie początek pierwszej godziny zaczynał się o zachodzie słońca. Powstało nawet określenie ?włoskich godzin?, które do dzisiaj można dostrzec na wielu włoskich zegarach, w szczególności na sławnym zegarze Świętego Marka.

Obecnie godziny liczone są przez zegary 24 godzinne, w których pomiar rozpoczyna się o północy. Godziny numerowa są od 0 do 23.

Godzina to oznaczony czas zdarzenia w obrębie danej doby. Cywilizacje starożytnego Egiptu utworzyły podział nocy na 12 części, natomiast astronomowie Średniego Państwa dzięki obserwacji gwiazd stworzyli podział dnia najpierw na 36 części, a dopiero potem został on zredukowany do 24 części. Godzina jest podstawową jednostka czasu, miarą czasu zaś jest kąt godzinny wybranego punktu na kuli niebieskiej. W zależności od tego punktu wyróżnia się czas słoneczny, czas prawdziwy, średni i czas gwiazdowy. W przypadku nowoczesnego zegara dwunastogodzinnego liczenie godzin zaczyna się o północy, jak wiadomo słoneczne południe przypada na 12:00 z dokładnością co do 15 min. Podczas równonocy słońce wchodzi od 6 rano, a zachodzi o 6 popołudniu. W kulturach starożytności i średniowiecza, podział na dzień i noc był dużo bardziej znaczący. Tam liczenie godzin zaczynano od wschodu słońca. Tak zwane ?Babilońskie? godziny określane właśnie w momencie kiedy świt wyznaczał początek pierwszej godziny, czyli południe zaczynało się szóstą rano, a kończyło ostatnią dwunastą godziną. Długość godzin według tej miary zależała od pory roku. System taki używany był w prawie żydowskim. Według tak zwanych włoskich godzin pierwsza godzina rozpoczynała się o zachodzie słońca, system godzin włoskich pozwalał wielu osobom stwierdzić ile czasu zostało do końca pracy bez użycia sztucznego światła. Tarcza numerowana była od 1 do 24 zarówno w rzymskich jak i arabskich cyfrach.