Money.plTechnologieNauka i wiedzaLeksykon PTABaranowski, Jan
Leksykon Polskiego Towarzystwa Astronomicznego
A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U W Z

Baranowski, Jan

26.12.1800 - 9.11.1879
Studia astronomiczne rozpoczął w Krakowie, a ukończył w Warszawie w 1825 r. Po studiach adiunkt w Obserwatorium Warszawskim. Następnie pracował w Królewcu pod kierunkiem Bessela . Głównym jego zadaniem w Warszawie były obserwacje meteorologiczne, które były wówczas podstawowym kierunkiem prac Obserwatorium Warszawskiego. Liczył też ruch komety Bieli. W roku 1848 został następcą Armińskiego na stanowisku dyrektora Obserwatorium Warszawskiego. Obok wzbogacenia wyposażenia instrumentalnego (m.in. zakup 6 calowego refraktora) tego obserwatorium oraz powiększenia biblioteki, jego największą zasługą jest pierwsze w Polsce (bezbłędne) wydanie dzieła Kopernika De Revolutionibus wraz z tłumaczeniem na język polski. Przetłumaczył też na jęz. polski pierwszy tom dzieła A. Humboldta Kosmos czyli rys fizycznego opisu świata (1849) i Meteorologię Foissaca (1859), poprzedzając ją wstępem o meteorologii w Polsce. Po utworzeniu w Warszawie w 1862 r. pierwszej wyższej uczelni, Szkoły Głównej, został powołany na Katedrę Astronomii jako profesor zwyczajny. To stanowisko zajmował przez cały czas istnienia Szkoły Głównej tj. do roku 1869. Wykładał kosmografię, trygonometrię sferyczną, astronomię sferyczną i astronomię praktyczną.



Zobacz także
  • Memy

    Mem pochodzi od greckiego słowa „mimesis” oznaczającego „naśladownictwo”. Termin ten został wprowadzony do nauki przez biologa Richarda...

  • Wzór na permutację

    Permutacja to każde możliwe uporządkowanie wszystkich elementów zbioru. Permutacje zbioru n-elementowego nazywamy każdy n-wyrazowy ciąg utworzony ze wszystkich elementów tego zbioru. Z permutacji...

  • Wzór na pole elipsy

    Elipsa w geometrii to ograniczony przypadek krzywej będącej częścią wspólną powierzchni stożkowej oraz przecinającej ją płaszczyzny. Jest to również miejsce geometryczne wszystkich tych punktów...

  • Kil

    łac. Carina, dop. łac. Carinae, ozn. CarGwiazdozbiór nieba pd., w Polsce niewidoczny. Liczba gwiazd widocznych gołym okiem: ok. 110, zajmowany obszar: 494 stopnie kw., najjaśniejsze gwiazdy: alfa -...

  • Tytan

    Największy naturalny księżyc Saturna, piętnasty według kolejności rosnącej od planety. Odkrywca: C. Huygens (1655). Wielka półoś orbity 1.221.830 km, okres orbitalny 15,945 dni, promień 2575 km,...

Czytaj w Money.pl