Fot. Money.pl/Agnieszka Gotowała

Latarnia morska to znak nawigacyjny w postaci wierzy znajdującej się na brzegu lub w wodzie, wysyłający sygnały świetlne. Dawniej rozpalano ogień na skałach lub unoszono za pomocą żurawia.

Przypuszczalnie pierwszą latarnie morską wybudował Sokrates na wyspie Faros około 280-260 roku p.n.e., była to monumentalna budowla o wysokości 100m. Podobno jej budowa trwała 17 lat. Latarnie morskie jak widać istniały już w starożytności. Najstarsze latarnie morskie budowane były prze Rzymian, jednak wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego rozwój żeglugi uległ zahamowaniu, co spowodowało wygaszenie latarni morskich na bardzo długi czas. Latarnie morskie pojawiły się ponownie pod koniec pierwszego tysiąclecia n.e. W X wieku n.e. Na Bałtyku wybudowano pierwszą latarnie morską w słowiańskim Wolinie. Do końca wieku XVII w obszarze morza Północnego oraz Bałtyckiego świeciło siedem latarń morskich. Od początku XIX wieku na wszystkich ważnych szlakach żeglugowych wybudowane zostały latarnie morskie. W późniejszym czasie liczba ich osiągnęła rząd kilku tysięcy.

Co ciekawe obecnie na wybrzeżu polskim znajduje się piętnaście latarń morskich, jest ich siedem na terenie Województwa Zachodniopomorskiego. Wybudowane zostały między innymi w Świnoujściu, Kołobrzegu, Darłowie, Ustce, Gdańsku oraz Krynicy Morskiej. Znak nawigacyjny jakim jest latarnia morska najczęściej w postaci wysokiej wieży z umieszczonym na szczycie źródłem silnego światła jak i również obecnie z sygnalizacją dźwiękową jest w dalszym ciągu bardzo ważny dla nawigacji morskiej .